RFEM 6 jest programem głównym pakietu oprogramowania, który służy do analizy konstrukcji przy użyciu MES. Dalsze analizy oraz wymiarowanie przeprowadzane jest w odpowiednich rozszerzeniach. Program główny RFEM 6 służy do definiowania konstrukcji, materiałów i obciążeń płaskich i przestrzennych układów konstrukcyjnych składających się z płyt, ścian, powłok i prętów. Program umożliwia również tworzenie konstrukcji mieszanych oraz modelowanie elementów bryłowych i kontaktowych.
RSTAB 9 to wydajne oprogramowanie do obliczeń konstrukcji szkieletowych 3D, odzwierciedlające aktualny stan wiedzy i pomagające inżynierom sprostać wymaganiom współczesnej inżynierii lądowej.
Często zbyt długo zajmujesz się obliczaniem przekrojów? Oprogramowanie firmy Dlubal i program samodzielny RSECTION ułatwiają pracę, określając i przeprowadzając analizę naprężeń dla różnych przekrojów.
Czy zawsze wiesz, skąd wieje wiatr? Oczywiście od strony innowacji! RWIND 2 to program, który wykorzystuje cyfrowy tunel aerodynamiczny do numerycznej symulacji przepływu wiatru. Program symuluje przepływ wokół dowolnej geometrii budynku i określa obciążenia wiatrem na powierzchnie.
Szukasz narzędzia do przeglądu stref obciążenia śniegiem, wiatrem i trzęsieniem ziemi? Dobrze trafiłeś! Skorzystaj z narzędzia do geolokalizacji do szybkiego i skutecznego definiowania obciążenia śniegiem, prędkości wiatru, obciążenia trzęsieniem ziemi, zgodnie z Eurokodem i innymi międzynarodowymi normami.
Chcesz wypróbować możliwości programów Dlubal Software? To Twoja szansa! Dzięki 90-dniowej pełnej wersji, możesz w pełni przetestować wszystkie nasze programy.
Przypadek obciążenia temperaturą jest bardzo ważny w konstrukcjach kompozytowych. Es wird hierbei zwischen den Lastfällen Erwärmung oben (durch Betonieren) und Erwärmung unten unterschieden. Ponieważ w tym miejscu konieczne jest określenie zmiany temperatury, obciążenie jest definiowane jako Delta T. Belka zespolona jest często modelowana za pomocą mimośrodu połączonego z powierzchnią. W takim przypadku różnica temperatur między tymi dwoma elementami (powierzchnia i pręt) musi zostać podzielona.
Obciążenie na pręcie jest definiowane jako obciążenie prętowe stanowiące różnicę temperatur pomnożoną przez wysokość pręta przez całkowitą wysokość przekroju złożonego ($\triangle T\times\frac {h_s} {h_g} $). Jeżeli górne włókna pręta są zimniejsze niż dolne, wartość należy zdefiniować jako ujemną.
Na koniec pozostała różnica temperatur jest przykładana do powierzchni. Ważne jest, aby zdefiniować temperaturępręta na powierzchni jako T c, a brakującą temperaturę jako delta T na powierzchni.